McDonald's Philippines

McDonald's Philippines turns 30 Years Old

History:

Nagsimula noong 1937, binuksan ni Patrick McDonald ang "The Airodome" restaurant sa Monrovia Airport sa California. Makalipas ang 3 taon noong 1940, inilipat at binuksan ang restaurant ng kanyang dalawang anak na lalaki na sina Maurice at Richard (Mack and Dick) sa San Bernardino California at tinawag itong McDonald's. Nagsimulang gumamit ng kakaibang strategy ang magkapatid na siyang nagpasimula sa prinsipyo ng fast-food system. Isang mabisang assemly line ang kanilang naging konsepto. Mabilis at magandang serbisyo ang kanilang naging bentahe sa restaurant na mayroon lamang mga simpleng menu ng hamburgers, cheeseburgers, french fries, shakes at softdrinks.

Noong 1958, nalaman ni Ray Kroc, nagbebenta ng mga makina ng milkshakes, na gumagamit ang Mcdonald's ng 8 hightech mixers na binibenta nya. Nakita nyang ang strategy ng pagkakaroon ng mabisang assembly line sa isang restaurant ay magandang formula at konsepto. Inalok niya ang magkapatid na McDonald's para ipa-franchise ang kanilang negosyo at konsepto. Nagdalawang isip ang magkapatid dahil sa dagdag itong kapital at gawain, ngunit inalok ni Ray Kroc na siya na ang bahala na magpalawig at magpalawak ng McDonald's. Binili niya ang franchise nito at itinayo ang unang Mcdonald's ni Kroc sa Des Plaines, Illinois sa Chicago noong April 15, 1955. Sinimulan ni Kroc na ipa-franchise ang restaurant, ngunit nagulat siya ng malaman na ibinenta ng magkapatid na Mcdonalds ang lisensya nito para mag franchise sa Cook County, Illinois noong 1958 sa Frejlack Ice Cream Company. Binili niya muli ang lisensya mula sa kumpanya ng Ice Cream at ipinagpatuloy na palawakin ang McDonalds. 1960 nang unang inilabas ang advertisement campaign ng McDonald's. 1962 nang ipakilala ang pamoso nitong Logo. Matapos ang isang taon ipinakilala naman si Ronald McDonald, ang red hair na payaso upang maging panghatak sa mga kabataan. 

Si George T. Yang, ang nagtayo ng unang McDonalds sa Pilipinas. Ang unang restaurant ng McDonald's sa Pinas ay itinayo sa Morayta, Manila noong 1981. Mabilis na lumaki at lumawak ang franchise ng McDonald's sa Pilipinas na umaabot na sa halos 300 branches sa buong bansa. Ngayon, sa pamumuno ni Kenneth S. Yang, ang McDonald's ay isa nang multi-billion company sa bansa, at magmula noong taong 2005 ang Franchise ng Mcdonalds sa Pilipinas ay 100% Filipino Owned Company na.

Ang McDonald's ay mayroon nang mahigit 30,000 branches sa buong mundo. Higit 50 million katao ang sineserbisyihan bawat araw sa 119 na bansa. Ngayong Taon ang McDonald's Philippines ay 30 taon nang nagpapasaya at bumubusog sa bawat Pilipino. Ilan sa mga sikat at kilalang part ng menu ng Mcdo ay ang Big Mac, Cheeseburger, World Famous French Fries, Egg Muffin, Apple Pie, Sundae and the Happy Meal, plus local favorites like Chicken McDo, Burger McDo and McSpaghetti.

Enjoy McDonald's Any Where and Any Time!

Madali lang maari umorder gamit ang McDonald's 24/7 Hotline: 8-MCDO (8236) *Metro Manila Only

Maari ding Umorder Online gamit ang McDonald's McDelivery. Magandang Balita rin, dahil ang McDonald's McDelivery Website Online ay mas pinadali at mas pinaganda. Gamit ang bagong look at system nito mas madali nang umorder at ang bawat McDelivery information ay maari ring makita at i-save. Magpunta lamang sa McDelivery Site at Mag-register!

Follow McDonald's Philippines Facebook Page

Visit:  http://www.mcdonalds.com.ph/

         http://www.mcdelivery.com.ph/

Buhay Aplikante

Ang Buhay Aplikante at Pisikal Eksams.

Ang pinaka ayaw ko sa paghahanap ng trabaho maliban sa sandamakmak na pagprint ng resume, pagstapler, pagpapapicture, ang init ng Pinas (at kung minamalas ka) rejection ng inaaplyan mo, ay ang mga Medical Exams.

"Sige sir, talikod po kayo, tuwad po paki hawi yung dalawang pisngi. Paki-buka lang po"

"Paki puno narin itong lata ng Fita ng Jebs"

Halos mag-iisang taon narin nang napagdesisyunan kong lisanin ang aking trabaho sa isang malaking bangko sa Pinas. Isang desisyon na halos lumugmok sa akin, nagpalaki ng aking tiyan at nagbigay ng ilusyon na kapag may balbas at bigote ako kamukha ko si Brad Pitt. 

Malapit na ako mabaliw kakatambay, mahirap mag-apply. Mainit sa Pinas, maalikabok at higit sa lahat konti lang maa-applyan. Mabibilang mo lang sa mga numerong 2, 5, 7, 9, 13, 25, at 33. Sinubukan ko rin sa mga naririnig sa transistor ng lolo at lola mo. AM at FM Pero wala padin. Ilang beses man akong magpasa, napaka-dalang naman ako matawag sa interbyu. Mahirap pala makahanap ng trabaho sa landas na gusto ko. Mahirap makapasok sa industriyang madami grumagradweyt kada taon. Para kaming mga aso na nag-aagawan sa maliit na karne. Kung hindi ka bulldog o kaya pitbull, kawawa kang chow chow ka. Yung iba swertihan, yung iba magaling talaga, pero kadalasan palakasan ang labanan. 

Pero sa wakas, nakatsamba din ako o baka nadaan sa dasal. Naawa na siguro sakin yung nasa ITAAS. Nagkaroon ako ng tyansa. Matapos ang hinaba habang lakaran. Pagpasa ng resume, may nakapansin din sa akin. Matapos ang exams (na ewan ko kung bakit puro math), exam ulit - retake at interview. Abot kamay ko na ang pangarap ko. Yung hinahanap hanap ng katawan ko, excited na ako maging zombie sa umaga at deadkid sa gabi. Malapit ko na matutunan yung mga bagay na gusto ko, yung ilaw, yung lente, yung disenyo, yung damit. Lahat malapit na. Matapos ang sandamakmak na ngiti, sagot, ngiti, sagot at pagpupumilit na magmukha akong presentable at seryoso, ewan ko kung natuwa ba sila sakin o naawa. Nakapasa nadin ako. Ilang araw nalang magtratraining na ako. Magsasanay para maging zombie, excited na ako. Isa nalang ang hadlang yung MEDICAL EXAMS.

Ewan ko ba sino ba yung nag-pauso ng medical exams na iyan. Mahirap na nga maghanap ng trabaho. Kay hirap padin ng mga pagdadaanan mo. Hindi naman sa nagrereklamo ako, alam kong part yun at resposibilidad ng mga employer para pangalagaan ang kanilang mga tauhan o opisina na wag masamahan ng mga may nakakahawang sakit. Mga adik, may bacteria at virus. Ito'y moral na obligasyon din ng mga kumpanya at kung ikaw ay may sakit na hindi mo alam, swerte mo na diagnose ka at may chance ka para gumaling. pero ang chance mo para matanggap, wala nadin. Advantage ito sa mga kumpanya para pumili ng the best and the fittest para magtrabaho para sa kanila. Makahanap ng mga walang depirensya para magawa ng maayos yung trabaho nila. Yung makakuha sila ng todo bigay at hardworking. Pero naisip ko lang, kawawa naman yung mga adik na gusto mag bagong buhay, yung may sakit na gustong magkatrabaho para mapagamot ang sarili at mapakain ang mga anak. Kawawa naman yung pilay, bulag o pipi. Hanggang pagmamasahe nalang ba sila o kaya factory worker? Kawawa yung may diperensya sa katawan na hirap na nga maghanap ng trabaho discriminated pa. Sila na gusto maging part ng society, sila na laging kawawa dahil ang panget at walang tamang wheelchair lane, sidewalk at ramp na makakatulong sa kanila. Para saan ba yung exams, kapag di mo kaya tumayo di ka na pwede? kapag nagyoyosi ka di ka tanggap, kasi baka mabilis ka mamatay at malugi kumpanya pagbabayad ng benefits mo? kapag may sakit ka sa dugo, magmukmok ka nalang? Kapag dati kang adik dehins ka na, olats ka na tsong? Kapag may dugo ka sa jebs o almoranas, bawal ka? Para san ba yun? Para masabi lang na fit ka? Hindi ba mas maganda kung sa utak nalang ang exams. Yung tipong, kung may topak o toyo ang isang tao. Kung may tendency ba ito para magnakaw sa kumpanya, mangmolestya ng katrabaho, maging tamad sa opisina o kaya maging kurakot. Kung may history ng pagka-psycho. Sa tingin ko ito yung mga dapat tignan. Hindi yung pisikal lamang. Para sa akin mas madami pang pilay, pipi, bingi, bungi at galising tao ang mas fit para sa mga trabaho. Sila yung mga taong higit pa sa trabaho ang hanap, hanap nila yung pantay na playing field, pantay na pagtingin. 

Yung mga pulitiko kaya may medical/physical exam din? Dumadaan din kaya sila sa pag BP, CBC, Urine Test at Fecal Test (ewan ko ba kung bakit may fecal test, eto yung pinakamahirap eh, kung hindi ka matae sa clinic malas mo. Uwi ka ng bahay pero dapat fresh mo itong ibibigay sa kanila, di lalampas ng 2 hours), na ewan ko talaga kung anu tinitignan nila sa jebs, baka sakaling may makita silang mutation ng mais at kamote na kinain mo kanina. Tumutuwad din kaya sila para makita kung may almoranas sila bago umupo maging mayor, vice, tanod, congressman, senador, chief justice, o presidente. Kung required sa mga gumagawa ng tinapay, nagluluto, matador at mga pangkaraniwang government at private employee na magpa-physical exam, dapat lahat din ng pulitiko. Dapat meron din sila ganito every year, para magkaalaman na kung sino ang adik (ng hindi na nahuhuli sa hongkong). Sila yung dapat mauna sa bawat test. Para malaman kung sino ang madaming babae (STD), malaman kung sino ang fit para mamuno sa bayan at sa tao. Para malaman sino malakas uminom (at madalas sa mga beerhouse). Simulan sa test sa utak para malaman na kung may tendency topakin at mangurakot, yung mga deprive nung bata. Yung mga bully. Kung ang medical o physical exam ay basehan kung makakapasok ka sa trabaho. Aba, dapat lahat na. Pati yung nasa Palasyo. Tama ba? 

Buhay Aplikante nga naman... Bow

Si Bonggang Bonggang BongBong

Si Bong-Bong Bow

Kids Don't Do Drugs

Hindi pagaari ng Bahay Kwentista ang bidyo na ito. Hindi rin layon ng post sa pahinang ito na gawing katatawanan ang lalaking nasa bidyo. Ito sana ay maging isang paalala na ang Bawal na Gamot ay sadyang nakakasama sa bawat taong gumagamit nito at sa mga taong nakapaligid sa kanya. Ang bawat drug dependent/addict ay nangangailangan ng wastong pangunawa, medikal na atensyon at rehabilitasyon. Kasama na dito ang pagmamahal at suporta ng kanyang mga kaibigan at kapamilya. 

Kung kayo ay may kapatid, kaibigan o kamag-anak na nalulong sa droga. Hindi pa huli ang lahat. Maari lamang makipag-ugnayan sa pinakamalapit na ospital, rehabilitaion center o sa Department of Social Welfare and Development (DSWD)

Tumulong sa Pagsugpo ng Bawal na Droga! 

Mag-report, mag-sumbong at makipag-ugnayan kung may alam kang nagaganap na pagbebenta, pag-gamit o pag-gawa ng mga ipinag-babawal na gamot sa inyong barangay. 

"Let's work together for a Drug FREE Philippines"

Philippine Drug Enforcement Agency (PDEA)

"The Black Mamba"

Kobe Bryant
is

"THE BLACK MAMBA"

NBA Superstar Kobe Bryant stars in a Nike Basketball Production Film. Directed by Robert Rodriguez, Desperado (1995), Spy Kids (2001), Sin City (2005), and Machete (2010). The NBA Superstar joins the screen with Bruce Willis, Famous music producer/rapper Kanye West and Danny Trejo, Machete (2010).

Should You Fear the Black Mamba? 

You got two answers here: 

NO. No one should fear the Black Mamba. The Black Mamba reflects a man's determination and spirit to overcome every obstacles and struggles that comes in his way. Its the inner power and spirit to fight 'til the end. 

YES. You should fear the Black Mamba, if you're the bad guy. If you come between the Black Mamba's  path, you better run 'cause the Black Mamba will eat you alive. 

Film showcases Kobe's Superb basketball abilities.
Highlighting the one of the World's Greatest Basketball Player.

Launch Date: Saturday, February 19, 2011, 6:00 p.m. at the Ronac ART Center, Ortigas Avenue, Greenhills, San Juan. Gates open at 4:00 p.m. The film event also unveils the Nike Zoom Kobe VI, a performance basketball shoe inspired by the Black Mamba. 

A Nike Basketball Production

Starring

Kobe Bryant

Bruce Willis

Kanye West

and Danny Trejo

Directed by: Robert Rodriguez